OTURACAKLARI KOLTUK O KADAR RAHAT DEĞİL

Adaylar açıklandı.

Meclis üyesi olacaklar belirlendi.

Projeler hazırlatıldı.

Çalışma ekipleri kuruldu.

Araçlar giydirildi.

Broşürler bastırıldı.

Takım elbiseler hazır.

Hangi köye ne zaman gidilecek, kimle nerde ne konuşulacak, hangi mahalleden kim işe alınacak belirlendi.

Başkan Adayları,

Meclis üyesi adayları,

Partiler,

İttifaklar,

İlçe başkanları,

Parti yöneticileri,

İşe girecekler,

Zafer turu atacaklar, herkes hazır. 31 Martı bekliyor…

***

Resmi olarak olmasa da seçim öncesi Çivril Belediyesi ile ilgili acı tablo gözler önüne serildi.

2014 yılında (kapanan 9 belediyenin borcu ile birlikte) 17 Milyon lira civarında olan borç, 5 yılda yaklaşık 80 artarak 30 Milyon TL oldu.

Martta yerel seçimler olacak. Yeni bir belediye başkanı ile yola devam edeceğiz. Ya, Millet ittifakının adayı Ömer Köseoğlu, ya da Cumhur İttifakının adayı Niyazi Vural koltuğa oturacak!!!

Hangisi oturursa otursun, onu çok zor bir süreç bekliyor. Oturmak istedikleri koltuk, heves ettikleri kadar rahat olmayacak…

Seçmen, adayların projeleri ve yapmayı taahhüt ettiklerinin yanında, borçlar konusunda da bilinçli olmalı. Hatta ilk düşünülmesi gereken, 30 Milyon lira borcu olan bir belediyenin, başkanı neler yapabilir? Olmalı.

Seçmen, Başkan adaylarının hayata geçirmek istediği ve vaat ettiği projelerin, sadece göz boyamak için mi yoksa yapılabilirliği olan projeler mi? onu sorgulamalı.

Dahası, projelerden hangisi Çivril belediyesinin zor durumdaki bütçesine katkı sağlayacak onu öğrenmeli.

Önceden belediye başkanı olmak isteyenlerin ‘Koltuğa Oturmak’ için can atması normal karşılanabilirdi ama gelinen noktada başkan adaylarının tereddüt duyması, sancılanması, borç konusunda çözüm üretecek projeler ile seçmenin karşısına çıkması gerek.

30 Milyonluk borç, Çivril’i ipotek altına almak demektir. Ve çözülmesi gerek ilk sorundur.  

Başkan adayları başta olmak üzere meclis üyeleri ve dahi ilçe yönetim kurulu üyeleri ”yüksek borcun altından kalkabilir miyiz? ” endişesi yaşamalı. Gelir getirici projeler için çalışmalı.

Belediyeyi işletme olarak görsek; Bu durumda olan bir işletmeyi kim devralmak ister ki…

Bir tarafta alacaklar, araziler, tesisler, arsalar, makinalar, teçhizatlar ve devletten gelen ödenek ile gelirler.

Diğer tarafta ödenmeyi bekleyen 30 Milyon liralık borç…

İller Bankasından gelen aylık para şu an itibari ile personel maaşını bile karşılamıyor olabilir…

Böyle bir durumdaki Belediyeyi en kısa zamanda sıkıntıdan kurtarmak için Ya gökten para yağması ya da ödeneklerin iki katına çıkarılması gerekiyor.

Peki, bu mümkün mü? Tabi ki değil. Belediye üretim noktasında kısıtlı olduğuna göre bu borç, kalıcı borç!

Kim gelirse gelsin bu borç devam edecek. Ya ertelenecek ya yapılandırılacak ve hep ileriye atılacak ve bunun bir de faizi olacak. Kartopu gibi yuvarlandıkça büyüyecek. Çığ olacak…

Yani Çivril Belediyesi borç batağında ve Belediyeyi devralacak yeni başkan da büyük bir borcun altına girecek.

Cumhur İttifakının adayı Niyazi Vural seçilirse enkaz devraldık diye bir bahaneye sarılamaz…

Millet ittifakının adayı Ömer Köseoğlu seçilirse en fazla iki defa bu bahaneyi öne sürebilir.

Sonrasında kimseye derdini anlatamaz.

Çivril’i yönetmeye talip olanların en öncelikli işi Belediyeye gelir getirecek bir proje olmalı.

Pazar yeri,

Yol,

Kaldırım,

Park,

Borcun altına girdikten sonra hepsi nasıl olsa yapılıyor.