ELMA DEĞİL KOKOREÇ FESTİVALİ
Bülent Çakır
civrilhaber@hotmail.com - 0542 612 59 75
İlki 1994 yılında Hakkı Aslan tarafından yapılmış.
Çivril’in, öncelikle Elmasını, sonra da kültür ve değerleri ile diğer tarım ürünlerini Türkiye’ye ve dünyaya duyurmak gayesiyle başlatılmış.
İlk yıllarda daha çok elma ve tarıma odaklanmış. Amacına da ulaşmış.
Festival ve düzenleyenler, bu doğrultuda üretici ve tüketiciyi doğrudan buluşturmak, iletişim kurmalarını sağlamak amacıyla çalışmış.
2009 yılında da (yanılıyor olabilirim) Uluslararası statüde yapılmaya başlandı.
Son yıllarda tarihi öne çekilince amacından uzaklaşmaya, işlevselliğini yitirmeye başladı. 2014 yılından sonra ticari kaygılar ağır basınca ilgili ilgisiz herkese stant verilmeye, herkes çağrılmaya başlandı.
Amaç, Elma ve Çivril olmaktan çıkıp şov olunca da, sanatçılar Popa, festival panayıra dönüştü…
20 yıllık Elma Tarım ve Kültür Festivali günden güne
Kokoreç,
Basma don,
Terlik,
Dövme,
Doğal taş kolye,
Sabun,
Künefe,
Pişmaniye,
Lunapark ve tavuk döner festivaline dönüştü.
Son iki yıldır buna Ejdarha Nefesi ve Nitrojenli Dondurma da eklenenince ortada ne Elma kaldı ne de Elma üreticisi…
Son yıllarda festival için Çivril’e gelen on binlerce kişiden sadece şanslı olan 100 – 150’si elma suyu içebildi.
50 – 60’ı da, Elmanın kendisini, güzellik yarışmasında podyumda yürüyen genç kızların elinde görebildi.
Şu bir gerçek ki;
Çivril’de son 3 - 4 yıldır artık toplumu bıktıran amatörce ve amacına ulaşamayan fuar - festival organizasyonu yapılıyor.
Son festival de sanki ‘bu iş olsun’ diye yapılmış gibiydi.
3 -4 yıldır Festival’in başarısı, son gün konsere gelen insan sayısı ile ölçülmeye, stantlarda satılan traktör ve araba satışıyla ve satılan çadırla değerlendirildi…
Elma, Şeftali, Çekirdek, Erik, ne kadar tanıtıldı?
Kaç firma Çivril de iş yapmaya karar verdi?
Kaç üretici mahsulünü nasıl değerlendireceği konusunda bilgi sahibi oldu?
Kaç çiftçi tarım ve üretimdeki yenilik ve gelişmelerden haberdar oldu?
Festivalin Çivril ekonomisine katkısı ne oldu? Hiç konuşulmadı, değerlendirme yapılmadı.
Kaymakam asayiş açısından olumsuzluk yaşanmadan bittiğine, Belediye başkanı ünlü sanatçılara elma yedirdiğine şükretti.
Şovu sevenler için Pazar gün meydan doldu taştı, yeter…
***
Festivalde amaç Elma ve üreticiyse,
Festival alanı kesinlikle şehir içinden çıkartılmalı.
Tarihi değişmeli. Festival, Elmanın hasat zamanı, Eylül’ün ikinci haftasından sonra yapılmalı ve öncelik tarım olmalı.
Olmazsa olmaz, İçerik değişmeli…
***
Başkan Niyazi Vural’ın İftar yemeklerinden sonra ilk ciddi sınavı, Elma festivaliydi.
Farklı pencerelerden bakarak, farklı değerlendirmeler farklı çıkarımlar yapılabilir.
Pencerelerin çoğundan Belediyenin Festival konusunda başarısız olduğu görülüyor.
Özellikle stantların dışardan gelen ve hatır ile devreye giren şahıslara toptan satılması,
Belediyenin önü dâhil her yerin Kokoreç ocaklarıyla dolu olması,
Elma festivalinde hiç Elma olmaması,
Festivali başlatan Hakkı Aslan’ın hiçbir etkinlikte anılmaması,
Birlik ve beraberlik duygusunun yaşatılamaması,
Başarısızlığın göstergeleri…
***
Niyazi Vural fikir ve proje ekibi kurmalı. Sekreterden şoförden değil. Büyük aile formatında olmasına da gerek yok...
Sadece festival için değil.
Kalan 4 yıl, başını ağrıtmadan çalışmak ve omuzundaki yükü biraz hafifletmek istiyorsa, yanında akıllı ve vefakâr insanlar taşımalı.
Belediyeye biraz dışardan bakılırsa, neredeyse her biriminde, bariz ama çözülebilecek sıkıntılar olduğu görülebilir…
***
Çok stant – çadır kurulması, 23 tane Kokoreççi olması, çok traktör satılması, her gün on binlerce kişinin alanda yürümesi başarı kabul edilebilir.
Burcu Güneş konserine 10 bin kişinin katılması da…
Ama 23. Çivril Elma Tarım ve Kültür Festivali Çivril’in yerli esnafı başta olmak üzere Çivrillilerin beklentisine cevap veremedi.
Şehir hala Kokoreç kokuyor…
