Başkanlık Bir Hizmet Yarışı mı, Yoksa Cazip Bir Makam mı?
Hiçbir somut projesi veya ilçesine katacağı elle tutulur bir değeri olmayan adaylar, neden bu koltuğu bu kadar arzuluyor?
Bülent Çakır
civrilhaber@hotmail.com - 0542 612 59 75
Üniversite diplomasıyla asgari ücretli işe girmek için bile "torpil" aranan bir ülkede, orta büyüklükteki bir ilçenin Sivil Toplum Kuruluşu (STK) başkanlarının 60 ila 90 bin lira (ve hatta daha fazla) maaş alması, oda seçimlerini cazip dolayısıyla da çekişmeli hale getiriyor.
Bir oda başkanının maaşının, genç bir üniversite mezununun hayalini kurduğu ücretin katbekat üzerinde olması, akıllara şu soruyu getiriyor: Hiçbir somut projesi veya ilçesine katacağı elle tutulur bir değeri olmayan adaylar, neden bu koltuğu bu kadar arzuluyor?
Elbette akla ilk gelen yüksek maaş ve yan haklar. Meslek kuruluşlarındaki yönetim kurulu başkanlarına, üye sayısına göre asgari ücretin katları şeklinde ödemeler yapıldığı biliniyor.
Verimli bir icraat olmasa bile, bu gelir düzeyi başlı başına bir "koltuk sevdası" yaratmaya yetiyor.
Oda başkanlığı, ilçede protokolde yer alma, nüfuz kullanma ve yerel yönetimlerle ilişkileri yönetme gibi siyasi ve sosyal avantajlar sunuyor.
Proje üretmek zorunda olmasalar bile, bu makam başkan projesi, fikri olmasa bile bir güç ve itibar alanı sağlar.
Mevzuat gereği Oda bütçeleri, aidatlar ve diğer gelir kalemleri üzerinden elde edilen kaynaklar, başkanın elinde önemli bir "yetki ve harcama" gücü demektir.
Çivril gibi bir ilçenin üniversite, huzurevi, yeni adalet sarayı ve modern bir belediye hizmet binası gibi temel altyapı ve sosyal hizmet sorunları çözülmeyi beklerken, oda başkanlığına aday olan isimlerin bu konularda tek bir somut fikir üretmemesi ya da hiçbir ortamda bu konuları gündeme getirmemesi, adayların niyetini sorgulatıyor.
Peki, bir oda başkanı ne yapmalı, odasına, üyelerine İlçesine ne katmalı?
Bir oda başkanın en büyük katkısı ve hedefi Lobi ve Temsil olmalı. Sadece üyesinin mesleki sorunlarını değil, ilçenin ekonomik ve sosyal gelişimini etkileyen büyük projeler için her ortamda güçlü bir lobi faaliyeti yürütmeli, yürütebilmeli…
Başkanın ve adayların vizyoner projeleri olmalı. İlçenin geleceğine dair, gençlerin istihdamı, esnafın dijital dönüşümü, mesleki gelişim, tarımsal kalkınma gibi, fikri ve uygulanabilir projeler geliştirmeli.
Ocak ayı ile başlayacak seçimli olağan genel kurullar öncesi görünen acı tablo, adayların bu tür temel konularda sessiz kalışı, koltuğu sadece maaşı ve makamı için istediklerini, Çivril’in kanayan yaralarıyla ilgilenmek yerine, yalnızca kendi kişisel kariyer ve gelir kapılarını güvence altına alma peşindeler gibi düşündürüyor.
2026 seçimleri, Çivril esnafı ve sanatkârları için bir sınav. Ya “yetersiz ama maaşı yüksek” yöneticiler seçilecek, ya da koltuğu yalnızca hizmet aracı olarak gören, ilçenin devasa sorunlarına kafa yoran, lobi gücü olan ve en önemlisi somut projelerle sahaya inen biri iş başına getirilecek.
Seçimlerin yaklaştığı şu günlerde başkanını seçecek esnafın, adaylara sorması gereken sorular şunlar olmalı: Esnafın ve Çivril’in acil sorunları için alacağınız 60-90 bin liralık maaşınızı haklı çıkaracak hangi somut projeyi hayata geçireceksiniz?
Gençlerin asgari ücrete bile torpille işe girdiği bu ortamda, size bu yüksek maaşı veren koltuğu hangi hizmetle onurlandıracaksınız?"
Adayların, esanfın finansman olanaklarına erişimi kolaylaştıracak çözümleriniz var mıdır? Devlet hibe ya da kredi vermediği sürece hiçbir imkanı olmayan bir oda, üyeleri için faydalı mıdır?
Başkanın ve ekibinin, devletin Halk Bankası vasıtasıyla verdiği krediler dışında esnaflar için yeni finans kaynakları bulmak için çalışması oldu mu bugüne kadar?
Özellikle KOSGEB gibi kurumlarla işbirliğini artırarak hibe ve faizsiz kredi imkanlarını ilçeye getirmek için önerileriniz var mıdır?
Son dönemde gündeme gelen ve esnafın maliyetini artırması muhtemel Basit Usul Vergi düzenlemeleri gibi konularda, lobi faaliyeti yürüterek esnafın haklarını savunabilir misiniz?
Geleneksel mesleklerin korunması ve genç nesillere aktarılması ile birlikte, esnafın dijital dönüşüme ayak uydurması için eğitim ve danışmanlık hizmetleri vermek gibi fikirleri olmuş mudur?
Çarşı düzeni, trafik, ruhsat ve denetim süreçlerinde yerel yönetimlerle uyumlu ve esnafın lehine projeleri var mıdır?
Çivril’in ve esnafın, bunları düşünen ve yapabilecek Oda yönetimine ihtiyacı var.
Yeni başkan ve yönetim kurulundan beklenti, sadece Odanın kapısını açan, makam araçları gezen değil, cesurca inisiyatif alan ve esnafın sorunlarını her platformda yüksek sesle dile getiren bir vizyon.
